Op een heerlijke zaterdagavond in Roosendaal verzamelde de regerend kampioen uit Weert op de parkeerplaats van de arena waar het allemaal moest gebeuren. Eigenlijk wilden de meegereisde ouders en coaches geen afscheid nemen van het zonnetje waar we zo lang naar verlangde, maar er moest nog een wedstrijd gespeeld worden.
Eenmaal binnen waren de spelers zelfstandig al aan de warming-up begonnen als een heuse geoliede machine, terwijl er in de kantine nog even werd nagepraat over het “Bourbourg avontuur” wat een groot deel van de selectie had beleefd. Een avontuur waarbij een zevental spelers van BAL te maken heeft gehad met het fysiekere en snellere spel wat met name in Frankrijk de manier van basketballen is.
Maar goed, we zijn intussen in Roosendaal en herenigd met de vier toppers waar we samen al kampioen zijn geworden. Blauw-wit was er klaar voor.
Ze kwamen vliegend uit de startblokken en namen meteen in eigen huis de leiding in het 1e kwart. Alleen liepen ze tegen een bepaalde speler aan die met zijn ervaring van het paasweekend in Frankrijk geen zin had om achter te komen. Gijs nam het voortouw voor zijn ploeg en raasde zonder twijfel of angst door de Roosendaalse defensie. Hij legde er 6 punten in voordat er ook maar iemand anders van zijn ploeg een enkel punt had gescoord. Het team raakte geïnspireerd door het harde werken van Gijs en scores van Maaike en Relja volgden. We hadden nu de leiding met 7-10 na het eerste kwart en waren niet van plan om deze weg te geven.
In het tweede kwart stond de volgende line-up klaar. De altijd knokkende Koen en Joe eisten hun naam op het scorebord. Waarbij Joe ook nog beslissende rebounds pakt, zorgt Koen er zoals altijd voor dat de opbouw van de tegenpartij verhinderd wordt. Jamie glipte weer eens weg na een steal voor een simpele finish.
De gehele eerste helft werd de voorsprong alsmaar groter wanneer ook Isayah en Siep hun weg naar de ring vonden. In het kwart wanneer eindelijk Nikola het veld mocht betreden had hij al weer gauw een paar fouten aan zijn broek hangen. Eindstand na de eerste helft 22-44.
Toen de tweede helft begon vond Isayah, nadat hij de bal op had gebracht, Vico op zijn vaste plek voor de splash. Deze plek in de corner heeft Vico groen licht, want hij is daar vaak danwel altijd in een wedstrijd trefzeker. Relja gebruikte nog eens zijn soepele “shake and bake” en spinmoves om de reverse lay-up af te maken. Zijn moves zijn zo sierlijk dat hij ook een hele goede danser blijkt te zijn. Maaike blokte haar directe tegenstander van achter om aan te geven dat je in de bucket van bal niet ziet zomaar lay-ups worden weggegeven. Jelle heeft in de wedstrijd de koppositie van meest gescoorde vrije worpen binnen zijn team op zijn naam gezet.
En eigenlijk de enige die in het team niet door scores op het wedstrijd sheet is gekomen maar wel door zijn gebruikelijke 4 persoonlijke fouten is Nikola. Nikola had een ander wapen gevonden. molim vas, manje grešaka i manje govora, ali više od tih prelepa passes. De bounce-pass, waarmee hij zijn medespelers vrij voor de basket zette. Loop een “back door” en Nikola vind je met een “pocket pass”. Alsjeblieft ouders…weer wat natte kreten voor u.
En toch is de “Player of the game”….Gijs! Omdat hij zijn team inspireerde met zijn aanvallende acties en zijn gebruikelijke rebounds. Hij deed op de belangrijkste momenten van de wedstrijd. Bravo!
Na de overwinning van 40-82 werd er in de kantine nog een potje tafelvoetbal gespeeld en door een aantal vaders nog een gele rakker gevierd. Gelukkig was er nog 1 vader die een echt mannelijk biertje dronk. En coach Jeroen liet nog even zien dat hij niet alleen een bal in de basket krijgt, maar ook een klein propje papier in een klein vuilnisemmertje krijgt zonder te blozen.
Op naar de volgende wedstrijd in Tilburg. Hopelijk weer een wedstrijd waarbij er genoten kan worden van het samenspel en het moeilijk blijft om stijf op de tribune te blijven zitten.
Tot het volgende verslag.
do sledećeg izveštaja.
