Dit keer ontvingen wij twee verslagen van één wedstrijd. Het eerste verslag is geschreven door twee spelers van U12-1, in het tweede verslag kunnen jullie lezen hoe de wedstrijd beleefd werd door de ogen van een ouder!
Zaterdag gingen we om 11 uur naar Tilburg.
De jumpball ging naar de tegenstander. Het eerste kwart eindigde met 2 tegen 9. het tweede kwart eindigde met 6 tegen 19. Het derde kwart eindigde met 11 tegen 27. Ruststand was 24 tegen 32. Toen was het 5 minuten rust. Na de rust was het 29 tegen 49.
Het zesde kwart eindigde met 39 tegen 55. Het zevende kwart eindigde met 42 tegen 66.
En we hebben gewonnen met 47 tegen 71.
En dan nu de eerste mooie acties van iedereen.
Koen was heel sterk in de 1 vs 1.
Siep schoot veel 3 punters raak.
Joe had veel rebounds.
Maaike schoot mooie punten.
Isayah schoot moeilijke punten.
Jelle had veel steals.
Vico had een paar scores onder het bord.
Jamie ging met snelheid mensen voorbij.
Gijs had veel steals en was goed in de rebounds.
Relja had een weergaloze trucjes.
Nikola ging hard in de aanval.
Onze bekerreeks gaat door voor ongeslagen kampioen te worden.
In de Drieburcht op veld 1 om precies 13:00 stond de uitwedstrijd tegen de amigo’s van High Five uit Tilburg op het programma. Een leuke zaal om in te spelen. Je speelt namelijk op de 3e verdieping van het gebouw. Recht onder je zit een fitness afdeling en daaronder de kantine en op de begane grond bevind zich het zwembad.
Het was dus even klimmen naar waar het allemaal moest gebeuren. Voor het uitpubliek waren er twee smaken. Je kon rechts in de hoek gedrukt aan de railing van de tribune staan. Of je kon gaan infiltreren bij het thuispubliek in de hoek waar het veld voor maar 85% te zien was. Het gros, de kenners, kozen voor optie 1. Een enkeling was geïnfiltreerd bij het positieve gedeelte van het publiek van de thuisspelende ploeg.
Een groot gedeelte van het team had in de ochtend al een fotosessie gehad met een daarbij horende training. Aan de warming up kon het deze dag dus niet liggen. Onder leiding van coach “dikke neus” en coach Jimmy was BAL U12-1 wederom klaargestoomd voor de strijd. Achteraf bleek dat maar goed ook ondanks we nooit tegen een achterstand aangekeken hebben. Overigens hadden we vandaag beschikking over alle spelers.
Na al het verplichte schudden van de handen was daar eindelijk de langverwachte tip off. We begonnen de wedstrijd sterk door meteen een gat te slaan in het 1e kwart. Het thuispubliek mocht maar 1 keer juichen want de score na dit kwart was 2-9. Ook het 2e kwart werd sterk voort gezet en eindigde in 6-19. Het 3e kwart eindigde in 11-27. Dit kwart werd het voor een speler van de tegenpartij geveld door een emotionele blessure. We hopen dat hij het goed maakt.
Mogelijk had dit indruk gemaakt op ons team, want in het 4e kwart begon de U12-1 zogezegd een beetje in te kakken en de tegenstander uit Tilburg mocht terug komen tot 24-32. Met deze stand gingen we de rust in. Een stand waarbij we rekening moesten houden dat tegenstander niet te dichtbij zou komen of misschien wel de leiding ging overnemen.
Het leek wel of de boodschap van de coaches luidde dat er minder individuele acties genomen moesten worden en er meer samenwerking benodigd was. Deze boodschap was aangekomen want na het 5e kwart was het weer zoals het hoort, 29-49. De tegenstander had hier en daar nog wel wat hoop, maar echt in de buurt zijn ze niet meer geweest. Het 6e kwart eindigde in 39-55 gevolgd door 7e kwart in 42-66. De wedstrijd werd niet met een monsterscore beëindigd, maar toch een solide overwinning met een score van 47-71.
Toch een wedstrijd waar een les uitgetrokken kan worden. Onnodig balverlies waarbij we makkelijke scores weggeven, is iets om over na te denken. Wel mooi om te zien is dat de balans in dit team duidelijk zichtbaar is. Hiermee wordt bedoelt dat er elke wedstrijd weer een andere speler een stap naar voren doet om het verschil te maken. Vorige week was dat Koen, die met hart en ziel sterke verdedigende acties en goede scores het verschil maakte. De week zette hij die lijn moeiteloos voort. Ook is Koen nog nooit betrapt op een “bad hair day”.
Ook captain Maaike die vaak goed gebruik maakt van haar lengte en inzicht om zowel aanvallend als verdedigend haar steentje bij te dragen. Onbevreesd gaat zij vaak voorop in de strijd. Wanneer er gevochten wordt om de bal komt zijn vaak als winnaar uit de strijd.
Bij deze wil ik ook de ouders van Jaimy vragen om hem alvast in te schrijven voor zijn brommercertificaat. Het is inderdaad vroeg, maar soms lijkt het gewoon onverantwoord om met die snelheid die jongen zonder helm het veld op te sturen.
Dan hebben we nog Jelle. Jelle gaat vaak met zijn mooie euro-step door de bucket. Het maakt hem dan ook niet uit of er dan of er dan een paar verdedigers aan hem hangen, die mogen dan vaak gezellig mee. En als hij zich dan mag melden aan de vrije worp lijn, schiet hij ze er vaak lachend in.
Op het sheet worden de rebounds per speler niet genoteerd. Maar als dat wel het geval zou zijn dan zou Gijs hierin de leider zijn. Is het omdat hij zijn lengte goed gebruikt? Is het zijn timing? Is zijn positie gewoon goed? Een goed bewaard geheim laten we maar zeggen.
De gebroeders Varagic.
Je kunt ze gewoon niet door elkaar halen. Nikola is de meest fitte van de twee, want die zorgt dat hij aan zijn nodige push ups op de training blijft werken. Dit zie je in de wedstrijd terug wanneer hij zowel verdedigend als aanvallend iedere tegenstander overweldigd met zijn fysieke kracht. Ook schijnt Nikola behoorlijk “clutch” te zijn. Zijn broer Relja had afgelopen training gemist door ziekte. Gelukkig was hij vandaag aangetreden. Die ziekte heeft geen effect gehad op de “shake and bake” van Relja. Hij gebruikte zijn goede bewegingen effectief en plofte ook het nodige weer raak.
Dan hebben we ook nog Vico die het laatste toegevoegd is aan de groep. Vico is een slimme speler die laat zien dat hij het spelletje al heel goed begrijpt. Zijn mannetje schakelt hij verdedigend uit terwijl hij aanvallend op juiste momenten insnijdt waarbij goed gebruik maakt van de “spacing”.
De balvaste Isayah staat bekend om zijn soepele “ballhandling en courtvision”. Isayah speelt graag zijn teamgenoten vrij om de bal makkelijk af te maken, wanneer hij zelf dreigt aan te vallen. Ook leidt hij zijn team in 3pt. En heeft volgens de statistieken nog geen vrije worp gemist in de 2e helft van het seizoen.
Vandaag was aanvallend Siep de belangrijkste factor voor dit team. Het was merkbaar dat Isayah bij hem gelogeerd heeft, want vandaag schoot Siep werkelijk alle 3 punters raak! Ook is Siep nog nooit bang geweest om naar binnen te gaan en ook vandaag was hij daar succesvol. Verdedigend is Siep ook altijd een zekerheidje. Siep is trouwens ook de uitvinder van de Jenniskens-move. Ondanks dat Siep op deze dag de bal moeiteloos door het netje kreeg wil ik toch de man of the match aan een andere speler gunnen.
Deze speler is namelijk Joe. Joe heeft laten zien dat scoren niet altijd het belangrijkste is in het basketbal. Maar dat je met hard werken de toon van de wedstrijd kan bepalen. Dat je met rebounds, steals en als een pitbull elke bal najagen maakt je niet alleen geliefd bij het publiek, maar ook zeker bij je team. Ook tijdens al dit harde werken pikte Joe vandaag zijn puntjes mee.
Kortom een schitterend team dat vrolijk ongeslagen verder gaat in de competitie. Na de gebruikelijke huddle werd het veld vrijgemaakt voor onze eigen U14-2. Volgende week ontvangen we thuis de black eagles, gevolgd door een avontuurtje in Leiden.
